top of page
STIPES

Illa flamma viva nascens e cortice,

O ligne ! sicut ego cremans,

Quidnam vult petere ?

 

Somnit somnium quod tua scit anima :

Haec flamma torsa implicatur,

Et petitur virga…

 

Somnit de pino quam securi percutit

Et frangit fulgur, et de flamma

Quae ramos ascendit.

 

Flamm(a) arborem scandit, canit et sibilat

Se plicat et omnia ferit dente

Acie quae territat.

 

Urens arbor dicit : « O flamma vivida,

Fervida raraque, torre me,

Tamen ne sis invita !

 

« Crema mihi corpus et cor et faciem, 

 Sanguinem meum quoqu(e) ecce

 Ad amaram famem.

 

« Heu ! caro laceratur et difinditur…

Servatur ! Pin(um) in alteram

Vertex complectitur !

 

« Omnes silvas, cernam eas incendentes !

Furentes flammas in montibus,

Trans vallem saltantes !...

 

« Et affer quocumque laetitiam tuam,

Superbiam forsan augebis

Ostendens vim tantam,

 

Ex exstinctoqu(e) astro, revocabis stella

Asperam saecul(o) exili

Vano quod cupit illam. »

 

Carolus GALTIER (1913 – 2004), Primus Manipulus, 1991.

LA BUSCO

« ‘Quelo flamo vivo que sort de ta rusco,

O busco, cremanto coume iéu,

Dequé, dequé busco.

 

- Pantaio un pantai que saup tambèn toun amo :

Ma flamo s’envertouio, se tors

E cerco de ramo…

 

Pantaio d’un pin que, de sa destrau blanco,

Escranco un uiau et dóu fiò fèr

Qu’escalo à si branco.

 

La flamo dins l’aubre mounto, canto, siblo,

Se giblo e porto pertout sa dènt

Pounchudo e terriblo.

 

E l’aubre cremant dis : « O flamo vivènto,

Ardènto e estranjo, brulo-me,

‘Mai siegues counsènto !

 

« Brulo-me lou cors e lou cor e la caro,

Encaro ma sabo la veici

Per ta fam amaro.

 

« Ai ! las… Deja ma caro s’esbrigo e s’esclapo...

Escapo !... Ah ! subre un autre pin,

Toun vertoui s’arrapo !

 

Que la séuvo entiero, la vegue que s’abre !

Alabre, lou fiò qu’escale i mount

E saute li vabre !...

 

« Porto-la de pertout ta vivento joio,

Ta croio l’afourtiras bessai

Emé tant de voio,

 

« E, de l’astre mort, reviéudaras l’estello

Rebello à la maigre eternita

Vuejo que la bèlo. »

 

Charles GALTIER (1913 – 2004), Premiero garbo, 1991.

bottom of page